از حوزه علمی تخیلی گرفته تا حوزه زندگی روزمره، هوش مصنوعی پیشرفت های چشمگیری داشته است و ذهنیت تحول در مدل نظام انسانی را ایجاد کرده است. از آنجایی که هوش مصنوعی در صنایع امروزی و زندگی روزمره مردم بسیار فراگیر شده است، بحث جدیدی مطرح شده است که دو پارادایم رقیب هوش مصنوعی و هوش انسانی را درگیر می کند. قبل از پرداختن به بخش های تخصصی لازم است یک سری نکاتی را از باب مقدمه توضیح دهیم و زمینه های نگارش مقالات تخصصی را فراهم کنیم.
در حالی که هدف هوش مصنوعی ساخت و ایجاد سیستم‌های هوشمندی است که قادر به انجام کارهای مشابه با کارهایی است که توسط انسان‌ها انجام می‌شود، اما نمی‌توانیم از اینکه آیا هوش مصنوعی به تنهایی کافی است، خودداری کنیم. اینجا می خواهیم بخش زیادی از موضوعات از جمله تأثیر بالقوه هوش مصنوعی بر آینده کار و اقتصاد، تفاوت هوش مصنوعی با هوش انسانی، و ملاحظات اخلاقی که باید در نظر گرفته شوند را بیان کنیم
هوش مصنوعی چیست؟
اصطلاح هوش مصنوعی ممکن است برای هر رایانه ای که دارای ویژگی هایی مشابه مغز انسان باشد، از جمله توانایی تفکر انتقادی، تصمیم گیری،پیش بینی و افزایش بهره وری استفاده شود. اساس هوش مصنوعی بینش های انسانی است که ممکن است به گونه ای تعیین شود که ماشین ها بتوانند به راحتی کارها را از ساده ترین تا پیچیده ترین آن ها را درک کنند.
بینش هایی که ترکیب می شوند نتیجه فعالیت فکری شامل مطالعه، تحلیل، منطق و مشاهده است. وظایفی از جمله روباتیک، مکانیسم‌های کنترل، بینایی کامپیوتر، زمان‌بندی و داده‌کاوی، زیر چتر هوش مصنوعی قرار می‌گیرند.
هوش انسانی چیست؟
ریشه های هوش و رفتار انسان را می توان در ترکیب منحصر به فرد از ژنتیک، تربیت و قرار گرفتن در موقعیت ها و محیط های مختلف جستجو کرد. و این کاملاً به آزادی فرد برای شکل دادن به محیط خود از طریق استفاده از اطلاعات تازه به دست آمده بستگی دارد.
اطلاعاتی که ارائه می دهد متنوع است. به عنوان مثال، ممکن است اطلاعاتی را در مورد فردی با مجموعه مهارت یا پیشینه مشابه ارائه دهد، یا ممکن است اطلاعات دیپلماتیکی را که یک مکان یاب یا جاسوس وظیفه به دست آوردن آنها را بر عهده داشته است، نشان دهد. پس از گفتن و انجام همه چیز، می تواند اطلاعاتی در مورد روابط بین فردی و ترتیب علایق ارائه دهد
توانایی های شناختی برای اندیشیدن، استدلال، ارزیابی و غیره به واسطه ذات خود در انسان ایجاد شده است و انسان ها بر اساس خوداگاهی ذاتی فکر و تجزیه تحلیل می کنند بر خلاف هوش مصنوعی که چنین ذات خود آگاه را ندارد و برای ارائه کلیه دیتاها و فرایند ارزیابی وابسته به الگوریتم های بیرونی است که هوش انسانی به آن منتقل می کنند.
وقتی صحبت از سرعت به میان می‌آید، انسان با هوش مصنوعی یا ربات‌ها قابل مقایسه نیست
کامپیوترها این توانایی را دارند که اطلاعات بسیار بیشتری را با سرعتی بالاتر از افراد بدون اینکه دیتاهای سابق را از یاد ببرند پردازش کنند. در صورتی که ذهن انسان بتواند یک مسئله ریاضی را در پنج دقیقه پاسخ دهد، هوش مصنوعی قادر است ده مسئله را در یک دقیقه حل کند،هوش مصنوعی این امکان را دارد که میلیون ها دیتا را در خود ذخیره داشته باشد و براساس پردازش آن ها به سوالات و نیازهای انسان ها پاسخ دهد این در حالی است که هوش انسانی امکان ذخیره سازی میلیون ها دیتا و پردازش آن ها را ندارد.
اساس عقل انسان از طریق فرآیند یادگیری از طریق تجربیات و موقعیت های گوناگون و مطالعه به دست می آید
با توجه به این واقعیت که ربات ها قادر به تفکر انتزاعی یا نتیجه گیری بر اساس تجربیات گذشته نیستند. آنها فقط قادر به کسب دانش از طریق قرار گرفتن در معرض مواد و تمرین مداوم هستند، اگرچه هرگز یک فرآیند شناختی را ایجاد نمی کنند که منحصر به انسان باشد
در هوش انسانی این امکان وجود دارد که عوامل ذهنی بر تصمیماتی که انسان می گیرند تأثیر بگذارد
اما از آنجایی که هوش مصنوعی بر اساس کلیت حقایق به دست آمده و بدون تاثیر پذیری از ویژگی های ذهنی ارزیابی می کند، در هنگام تصمیم گیری بسیار عینی تر و واقعی تر عمل می کند
وقتی صحبت از بینش انسان می شود، تقریباً همیشه احتمال «اشتباه انسانی» وجود دارد، که اشاره به این واقعیت دارد که ممکن است در برخی مواقع برخی از نکات ظریف نادیده گرفته شوند
این واقعیت که قابلیت‌های هوش مصنوعی بر اساس مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها ساخته شده‌اند که ممکن است به روز شوند، به آن اجازه می‌دهد تا نتایج دقیق را به طور منظم ارائه دهد
انسان ها از نظر توانایی در جذب حقایق نظری، سطح خودآگاهی و حساسیتشان نسبت به احساسات دیگران نسبت به سایر حیوانات اجتماعی برتری دارند. این به این دلیل است که مردم موجودات اجتماعی هستند
هوش مصنوعی هنوز توانایی تشخیص شاخص‌های اجتماعی و مشتاقانه مرتبط را به دست نیاورده است و نمی توان احساسات خوداگاهانه ای از آن انتظار داشت
قابلیت های هوش مصنوعی دائما در حال گسترش است. توسعه سیستم‌های هوش مصنوعی زمان قابل‌توجهی نیاز دارد، چیزی که در غیاب دخالت انسان نمی‌تواند اتفاق بیفتد. همه انواع هوش مصنوعی، از جمله وسایل نقلیه خودران و رباتیک، و همچنین فناوری‌های پیچیده‌تر مانند بینایی کامپیوتری و پردازش زبان طبیعی، به عقل انسان وابسته هستند.
قابل توجه ترین اثر هوش مصنوعی نتیجه دیجیتالی شدن و اتوماسیون فرآیندهای دستی سابق در طیف گسترده ای از صنایع بوده است. این وظایف که قبلا به صورت دستی انجام می شد، اکنون به صورت دیجیتالی انجام می شود. در حال حاضر، وظایف یا مشاغلی که مستلزم درجاتی از تکرار یا استفاده و تفسیر حجم زیادی از داده‌ها هستند، به رایانه منتقل می‌شوند و توسط رایانه اداره می‌شوند و در موارد خاص، برای انجام این کارها نیازی به دخالت انسان نیست.
هوش مصنوعی با خودکارسازی کارهایی که قبلاً به انسان فشرده می شد، فرصت های جدیدی را برای نیروی کار ایجاد می کند. توسعه سریع فناوری منجر به ظهور زمینه های تحصیلی و کاری جدید مانند مهندسی دیجیتال شده است. بنابراین، اگرچه مشاغل
دستی سنتی ممکن است منقرض شوند، فرصت‌ها و مشاغل جدیدی پدیدار خواهند شد
زمانی که هوش مصنوعی به‌خوبی مورد استفاده قرار گیرد، این پتانسیل را دارد که بهره‌وری و همکاری در داخل شرکت را با گشودن راه‌های جدید و گسترده برای رشد افزایش دهد. در نتیجه، ممکن است باعث افزایش تقاضا برای کالاها و خدمات شود و مدل رشد اقتصادی را تقویت کند که رفاه را گسترش دهد و استانداردهای زندگی را بالا ببرد
